تحریم،دریچه ای به سوی تمدن نوین

نمیدانم با خواندن عنوان چه حسی به شما منتقل شده است ، اما این مطلب صرفا اظهار دغدغه ایست که از اطلاعات نسبی ناشی شده است .

بنابراین هر گونه نقدی را وارد میدانم و پذیرای نظرات تکمیلی، تصحیحیتان هستم.

هنوز جنبه ی حقوقی ای برای تحریم ها علیه ایران بعد از انقلاب وجود نداشت که آمریکا تحریم های ظالمانه خود را (بلوکه کردن اموال و...)علیه ایران شروع کرد.

با اشغال سفارت آمریکا یا لانه جاسوسی توسط دانشجویان پیرو خط امام  در سال 58 ( بیشتر در مورد لانه جاسوسی در ادامه مطلب بخوانید)،اولین

 بهانه حقوقی دست آمریکا افتاد تا علاوه بر تشدید تحریم ها و دزدی ها ، سایر کشور هارا مجبور به تحریم و تحدید روابط با ایران کند.

بحث در مورد تاریخچه ی تحریم ها در سایت های معتبر یافت می شود که بسیار روشنگر و بصیرت افزاست.

تا همین لحظه که این مطلب نوشته میشود مدارکی هست که ثابت میکند تحریم های جدید علیه ایران در حال بررسی است و اعمال خواهد شد(به آخرین تحریم های اعلان شده در خبرگزاری ها مراجعه کنید)

اما با اندکی تامل مشخص میشود که در طول این 37 سال پس از انقلاب آمریکا هرگز دلیل واحدی را برای اعمال تحریم ها علیه ایران اقامه نکرده (دلایلی چون حقوق بشر ، حمایت از تروریسم (حزب الله و سوریه و ...))که این خود حاکی از یک روح فکری حاکم بر اعمال تحریم هاست که جای بحث آن اینجا نیست.

پیشرفت هسته ای ایران به عنوان یکی از مظاهر اقتدار در امروز جهان تنها یکی از هزاران نقاط قوتی است که در ملت ایران بوجود آمد و نمیتوان تاثیر شگرف تحریم ها را در این موارد نادیده گرفت.(نرم افزار های بومی تولید شده ، کارخانه های تولید قطعات یدک لوکوموتیو های تحریم شده ، کشتی ها ، خودروسازی و ...)

همچنین مسائل و مشکلات زیادی در بخش های مختلف وجود داشته که تحریم ها نقش سرعت دهنده در رفع آن ها را داشته (سامانه نقل و انتقال پول بین بانک ها داخلی).

از آن طرف مشاهده میشود که بعد از قطع نامه های شورای امنیت و با زمزمه های پایان دولت دهم،نگاه معضل و مشکل گونه به تحریم ها کم کم به صورت یک فرهنگ عمومی در جامعه در می آید طوری که بعضی سوء مدیریت ها ، کم کاری ها و بی برنامگی های خود را پشت غول تحریم مخفی کرده و میکنند.

در نظر ، عده ای از صاحبنظران تحریم ها را مشکل حادی نمیبینند و اعلام میکنند که رفع کلیه مشکل ها با نگاه به داخل کشور و تلاش و باور به وعده های الهی قابل حل است.

در عمل اما عده ای تمام تلاش خود را برای برداشته شدن تحریم ها میکنند و حاضرند از امتیازاتی که به برکت همین تحریم ها به دست آمده بدهند تا تحریم ها برداشته شود.

اما اگر کمی از میدان فاصله بگیریم و از کمی دورتر نگاه کنیم متوجه میشویم که از ابتدا ملت ایران مسیر اقتدار وعزت و ایجاد یک تمدن نوین 

برخاسته از اسلام و در نهایت زمینه سازی حکومت عدل جهانی را انتخاب نموده بود.

تحریم هایی طبیعی از طرف زورگویان و مستکبران این عالم برای مانع تراشی در این مسیر ، مشکلات کشور و ضعف های صنعت و اقتصاد را روشن

 میکرد . در ضمن با بوجود آمدن روحیه ی ایمانی در ملت یک همت عمومی برای حل مشکلات به دست خودمان و تولید داخلی شکل میداد و 

همچنین امکان رسیدن به مرز های دانش و فناوری و جهت دادن به فناوری با مفاهیم توحیدی (برای درک کمی بیشتر از فناوری توحیدی ، تقسیم 

بندی هویت،مفهوم،قالب را جستجو کنید.) در سطح جهان و صادرات این فناوری ها به جهان و به تبع آن،صادرات مفاهیم توحیدی فراهم میشد.

بنابراین با ادامه مسیر اعمال هرچه بیشتر تحریم ها ، تمدن خالی ازمفهوم غربی با مفاهیم عالی و پاسخگوی نیاز های بشر اسلام ناب ، مواجه 

میشد و مسلما محکوم به نابودی بود.

از این طرف اما با بازشدن دریچه های ورود کالابه داخل کشور و باز بودن در معادن و منابعی همچون نفت در داخل کشور نه تنها ملت ، زحمتی را 

برای صادر کردن کالا وخدمت به کشور های جهان به خود نمیدهد بلکه تولید داخلی اش نیز مورد تهدید واقع میگردد.

امیدوارم مطلب خوب بیان شده باشد و نتیجه ای در پایان می آورم:

ما ملت ایران باید به تحریم ها  به عنوان یک فرصت جدی برای رسیدن به عزت و اقتدار و استقلال نگاه کنیم و این به نظر از سنت ها و وعده های 

الهی ایست که با کمی تحمل سختی ، جهان را ازسایه ی ظلم و استکبار پاک کرده و تشنه ی عدالت محض و متوجه نیاز های اساسی اش 

خواهیم کرد.

دیدار آشنا

ساعت 8 صبح دم در مترو امام علی (ع) ، بچه هایی که منتظرم بودند از پله های مترو آمدند بالا .
چند دقیقه ای منتظر یکی از دوستان که پشت تلفن خودش رو با عجله نشان می داد بودیم که یکی از بچه های قدیم دانشگاه رو از دور دیدم رفتم جلو
"سلام علی آقا چه خبر ؟"
 گفت : "سلام ، هیچی ، کارت برا ما چاپ نشده میگن وایستین لحظه آخر اگه کارت اضافه اومد میفرستیمتون تو ."
یه کارت از بچه های کنسلی داشتیم هماهنگ کردیم همه با هم رفتیم تو و از ورودی اول رد شدیم .
کارتامون درب سوم پانچ شدند . نگهبان مارو که دید سلام علیک گرمی کرد و گفت : " یادش به خیر ما هم مثل شما دانشجو بودیم ." خندیدیم و رفتیم . درب آخر رو رد کردیم یه پذیرایی ساده دم در آماده بود یه کم بعد وارد صحن بیت شدیم . فضایی ساده و با صفا.
ردیف جلو 2 ردیف مونده به نرده ها نشستیم ساعت تقریبا 9:00 شده بود . با بچه ها میگفتیم و میخندیدم . با چند تا از بچه ها چهار ، پنج نفری تصمیم گرفتیم کف دست هامون شعار بنویسیم نوشتیم : "در جبهه علم در جهادیم ...".
از گوشه و کنار صدای شعار خانم ها و آقایان می آمد گه گاهی شعار ها ی ترکیبی دو طرفه هم داده میشد : "خونی که دررگ ماست هدیه به رهبر ماست ... " ، " در عرصه ی جهادی ما همچو مصطفاییم " ، " مرگ بر آمریکا " ، "مرگ بر اسرائیل"
 در همین اثنا قبل از شروع راجع به نظم جلسه تذکر داده شد .
بعد از چند دقیقه ناگهان منتظَر آمد .
همه از جاهاشون به سرعت بلند شدند و آمدند جلو" صل علی محمد بوی خمینی آمد.." ، " ای رهبر آزاده آماده ایم آماده " ، "ای پسر فاطمه تسلیت، تسلیت " (درگذشت آیت الله مهدوی کنی) و...
با تلاوت قرآن مجید سکوت زیبایی حکمفرما شد . موقع نشستن دیدم فقط جا برا ایستادن هست به زور و با معذرت خواهی یه جای کوچک نشستم.
قاری پس از تلاوت جلو رفت و نزد آقا عرض ادبی کرد و چفیه آقا رو هم گرفت .
معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری دکتر ستاری ایستاده شروع به صحبت کرد ، رو به  حضرت آقا و گاهی رو به جمعیت .
آقا از ایشون تشکر کردند و حرف های دکتر ستاری رو تایید کردند بعد هم دل ما دانشجو ها رو مثل همیشه اول سخنرانیشون فتح کردند.
بیانات این دیدار خیلی زود گذشت نمیدونم شاید به خاطر این بود که این اولین بارم بوده .
ساعت دیگه 11:20 دقیقه شده بود .موقع خداحافظی مثل زمان ورود سرباز ها ونگهبان ها نشاط خاصی داشتند .
چند دقیقه منتظر تحویل وسایل شدیم بعد نماز ظهر و عصر رو در مسجدی در خیابان جمهوری خواندیم .
بعدش  با بچه ها خداحافظی کردم و راهی خونه شدم توی راه قلم و کاغذ در آوردم و مشول نوشتن و یادآوری نکات آقا شدم .

 منـم که دیـده بـه دیدار دوست کردم  باز     چه شکر که گویمت  ای کار ساز بنده نواز

ورود خانم ها به استادیوم

سلام به همه دوستان 

نظر من اینه که اگه ورود خانوم ها آزاد شد باز هم فردا عده ای هستند که میگند چرا خانوم ها با آقایون قاطی نباشند؟؟

باید دقت کنیم ببینیم آیا ورود خانم ها منفعتش بیشتره یا ضررش .

در تحلیلی خواندم که این کار چیزی شبیه ممنوعیت رانندگی برای خانم ها در عربستان است در حالیکه این دو مقوله اساسا متفاوتند

ممکنه با عدم اجازه به خانم ها برای رانندگی کردن اون ها رو از نعمتی محروم کنیم اما با محروم کردنشان از ورود به استادیوم البته با ساختار فعلی در واقع یک هدیه به خانم ها و هدیه ای بزرگ تر به آقایون داده ایم چرا که جامعه ی مطلوب جامعه ای است که در آن مانعی بر سر راه رشد وکمال وجود نداشته باشد در حالیکه ورود بانوان به استادیوم تحت شرایط و ساختار کنونی میتواند معایب وموانعی از قبیل زیر باشد:

- باز شدن فضای رابطه آزاد بین دختران و پسران (برای آگاهی بیشتر به مقاله "دوست دختر مستحب،واجب ..." مراجعه کنید)

-تخلیه هیجان بوجود آمده از بازی در بین هوادران به گونه ایست که مراعات سن و جنسیت و ... را نمیکند و حریم حیا شکسته میشود در حالیکه ممکن است بانوان در چنین شرایطی در معرض آسیب هستند

-دور شدن جامعه از یک جامعه سالم وایجاد زمینه های بی بند وباری 

-زن و مرد در این شرایط دائما در حال مقایسه هم هستند وادامه این مقایسه ها حرص را در وجود آدمی روشن میکند و فضای مصون و دارای حفظ خانواده را با مشکل روبرو می سازد.

- و باز شدن دریچه ای جدید در جامعه به سوی فساد

و.....

 دقت که کردم دیدم  بیشتر آقایونند که میخواهند راه برا خانوم ها باز بشه آیا واقعا انقدر دلسوز خانوم ها هستیم!!!!

آیا پای هوای نفس در میان نیست؟

کلام آخر آزادی عین تقوا است که  مصونیت است  . چطور دیوار های خانه زمینه ساز آزادی است و انسان را از گرما و سرما وحمله نااهلان مصون میدارد و مانعی برای آزادی انسان نمی باشد اما عزتمند و با حیا بودن بانوان ودر حریم عفاف و حجاب مصون بودنشان خلاف آن ؟

در پایان ضمن تشکر نیازمند نظرات تصحیحی تکمیلی شما هستیم.

دوست دختر ؛ مستحب ، واجب ، مباح ، مکروه یا حرام !

با توجه به حداکثری بودن دین اسلام  و این که هر عمل ممکن الوجودی روی زمین یکی از این احکام 5 گانه را شامل میشود ، در این مقاله مطالب آمده و نتیجه به خواننده واگذار میشود.

بخش اول 

دوست دختر 

دوستی با جنس مخالف یکی از موضوعاتی است که جامعه ما به خصوص جوانان و دانشجویان درگیر آن هستند هدف این مقاله ی 2بخشی که از مقالات متعددی انتخاب شده است  نشان دادن بخش کوچکی از انگیزه ها ، آسیب ها  و راهکار ها در برخورد با این موضوع میباشد.

به طور کلی برخورد بین پسران و دختران در یک جامعه هر چند حداقلی وجود دارد به عنوان مثال حضرت موسی جوان مجردی که تنها در بیابان راه می‌پیمود، به دختران شعیب رسید و بی‌آنکه تحت تاثیر هوای نفسانی باشد با کمال عفت و پاکدامنی با آنان سخن گفت، این امر نشان می‌دهد که سخن گفتن دختران و پسران با یکدیگر اگر با هدف و چارچوبی معقول و به دوراز هوس‌ باشد، ممکن است. ⁽¹⁾

در اینجا منظور از رابطه بین پسر و دختر فراتر از چیزی است که در مثال بالا بود ، چیزی که عمدتا به عنوان روابط آسیب زا یاد می شود.

از انگیزه ها و دلایل ایجاد روابط میتوان موارد زیر را نام برد :

_  کشش طبیعی

_  فراهم بودن زمینه دوستی

_  آزادی برای برقراری ارتباط

_ استقلال طلبی

_ شرایط روانی ،اضطراب، احساس تنهایی .

_ فشار گروه همسالان

 گاهی برای اینکه خودشان را آرام کنند ، یک دلیل محکمه پسند عنوان می کنند و آن هم قصد ازدواج است.

یکی از بھانه ھای ارتباط بین پسران و دختران جوان، وعده ازدواج از طرف پسر است که معمولا با این وعده ھا، پسران با دختران ارتباط برقرار می کنند. دختر و پسر با طرح مسئله ازدواج با یکدیگر رفاقت کرده و سعی می کنند نیازھای عاطفی ھمدیگر را برآورده کنند. حقیقت امر این است که این وعده ھا در حد خیال باقی مانده و جامه عمل نمی پوشند.⁽²⁾

آسیب شناسی
1 - آسیب روانی: فقدان حریم میان زن و مرد وآزادی معاشرت های بی بند و بار، هیجان ها و التهاب های جنسی را فزونی می بخشد. غریزه جنسی، غریزه ای نیرومند، عمیق و دریا صفت است، هر چه بیشتر اطاعت شود، سرکش تر می گردد؛ همچون آتشی که هر چه به آن بیشتر خوراک بدهند شعله ورتر می شود. ⁽³⁾

روح بشر فوق العاده تحریک پذیر است، اشتباه است که گمان کنیم تحریک پذیری روح بشر محدود به حد خاصی است و از آن پس آرام می گیرد. هیچ مردی ازتصاحب زیبا رویان و هیچ زنی از متوجه کردن مردان و تصاحب قلب آنان و بالاخره دلی از هوس سیر نمی شود. از طرفی تقاضای نامحدود خواه ناخواه انجام نشدنی است و همیشه مقرون است با نوعی احساس محرومیت، دست نیافتن به آرزوها به نوبه خود منجر به اختلالات روحی و بیماری های روانی می گردد. ⁽⁴⁾

 حال اگر در سطح جامعه، جاذبه های جنسی رواج یابد و دختر و پسر روابطی آزاد داشته باشند، جلوه گری های موجود در برخورد و حالات دختران موجب جلب توجه پسران شده، انحراف اذهان و آشفتگی فکر و دل آنها را در پی دارد ، البته خود دختران نیز ضربه پذیر هستند زیرا چه بسیار دخترانی که سبب شوق دست یابی به نشانه های مقبول زیبایی و زنانگی به اختلالات روانی دچار می شوند. ⁽⁵⁾  چیزی که در مجامعی چون دانشگاه آسیبی جدی و در تنافی با هدف و رسالت دانشگاه است.

از طرف دیگر اگر در کوچه و خیابان، دلبری مرسوم گردد و جلوه گری، هنر دختران محسوب شود و در روابط دختر و پسر تجاذب و دلبندی به میان آید، دخترانی که از زیبایی لازم برخوردار نیستند، در فشار و استرس قرار می گیرند و همیشه احساس کمبود و حقارت می نمایند و لطمه های جدی بر روح و روان آنان وارد می شود. آفت دیگر این است که افراد در این نوع روابط که معمولاً ناپایدار بوده و براساس سودجویی است نه تعهد، به شکست در عشق منتهی می شوند. و در نتیجه روح لطیف و با نشاط آنها گرفتار افسردگی می شود.
ویل دورانت می گوید: "زنی که عاشق شد و معشوق خود را از دست داد، ممکن است این گمشده برایش جبران ناپذیر باشد. او روح خود را به تصویر خاصی پیوسته است وهر جا برود خاطراتش او را دنبال خواهند کرد." ⁽⁶⁾
عشق بازی های خیابانی قبل از ازدواج، آسیب دیگری نیز دارد وآن این است که دائماً از فاش شدن روابط گذشته و تاثیر آن بر زندگی آینده دچار تشویش خاطر و نگرانی هستند و این نگرانی اثر مخربی بر بهداشت روانی انسان می گذارد.

2 - آسیب اجتماعی: آنچه موجب فلج کردن نیروی اجتماعی است، آلوده کردن محیط کار به لذت جویی های شهوانی است⁽⁷⁾ زیرا از طرفی شخصیت و کرامت زن را در حد یک کالا برای کام جویی مردان تنزل می دهد و امنیت روانی لازم را برای فعالیت اجتماعی او از بین می برد، و از طرف دیگر مردان، تمرکز حواس و دقت کافی را برای کارهای خود ندارند. هر چه روابط دختر و پسر ضابطه مند تر شود وجامعه از تحریکات شهوانی وجلوه گری های جنسی دور گردد، اجتماع سالم تر خواهد شد و افراد جامعه بهتر به کار خود رسیدگی کرده، جوانان در محیط کار، درس و دانشگاه راحت تر خواهند بود و به پیشرفت های بیشتری خواهند رسید.
3 - آسیب خانوادگی: معاشرت های آزاد و بی حد و مرز در برخی خانواده ها، زمینه بی بند و باری پسران و دختران را فراهم ساخته و ازدواج را به صورت یک وظیفه، تکلیف و محدودیت در آورده است.
تفاوت جامعه ای که روابط جنسی را به محیط خانوادگی و کادر ازدواج قانونی محدود می کند با اجتماعی که روابط آزاد در آن اجازه داده می شود این است که ازدواج در اجتماع اول پایان انتظار و محرومیت و در اجتماع دوم، آغاز محرومیت و محدودیت است. در سیستم روابط آزاد جنسی، پیمان ازدواج به دوران آزادی دختر و پسر خاتمه می دهد و آن ها را ملزم می سازد که به یکدیگر وفادار باشند و در سیستم اسلامی به محرومیت و انتظار آنان پایان می بخشد. ⁽⁸⁾
اختصاص یافتن استمتاعات و التذاذهای جنسی به نهان خانه زناشویی و محیط خانواده و در کادر ازدواج، پیوند زن و شوهری را محکم می سازد و موجب اتصال بیشتر زوجین به یکدیگر می شود. پس آسیب اول، بی رغبتی به ازدواج و تشکیل خانواده است. آسیب دیگر همان است که ویل دورانت می گوید: "مرد، نگران و مضطرب است که مبادا کسی پیش از او زنش را تصرف کرده باشد." ⁽⁹⁾ پسری که قبل از ازدواج با افراد زیادی ارتباط داشته است، به هنگام ازدواج به هر دختری که نظر کند، می پندارد او نیز با پسرهای متعددی ارتباط داشته و پاک و عفیف نیست و در نتیجه روح بی اعتمادی و سوء ظن در جامعه اوج می گیرد و این همان چیزی است که قرآن کریم از آن نهی فرموده است (هجرات. 12) بنابر این روابط آزاد، زمینه ساز بسیاری از سوء ظن ها است.
نکته دیگری که در جوامع آزاد و مختلط، خانواده ها را تهدید می کند این است که زن و مرد، همواره در حال مقایسه اند، مقایسه آنچه دارند با آنچه ندارند وآنچه ریشه خانواده را می سوزاند این است که این مقایسه ها آتش هوس را در زن و شوهر و مخصوصاً در وجود شوهر دامن می زند. ⁽¹⁰⁾

در قسمت بعدی ان شا الله با ذکر موارد راهکارهایی ارائه خواهد شد. 

منابع در ادامه مطلب

 

مردم را نمیشود به زور به بهشت برد!

به نظرم ممکن است از سخنان جناب رئیس جمهور (زور وشلاق) سوء برداشت شود؟

آیا وضع عفاف وحجاب الان در دانشگاه و جامعه نا مناسب نیست؟

جدا از برخورد هایی که ممکن است بشود آیا امر به معروف که هم بحث تذکر لسانی دارد و هم ایجاد زمینه های فرهنگی و... دخالت در امور مردم است؟

   آیا نباید برنامه و فعالیت فرهنگی برای پیشگیری ودرمان این بیماری در جامعه  از سوی همه مردم انجام شود؟یا کار های مهمتری برای انجام 

دادن هست؟  

فکر نکنم بعضی از کشور های دیگری که چنین ضوابطی رو اعمال کردند بخواهند مردم رو به زور به بهشت ببرند فقط فهمیده اند که فساد مانع رشد علمی و رسیدن جامعه(مثل دانشگاه) به مطلوبشان است

ضوابط پوشش در دانشگاه های جهان - بخش دوم

دانشگاه آدامز آمریکا:‌ استفاده از عینک‌دودی، آدامس و تنباکو ممنوع است

دانشگاه استمپ فورد بنگلادش:پوشیدن "تی‌شرت " و شلوار جین مجاز نیست

دانشگاه لایبرتی آمریکا: موی "دم‌اسبی " و هرگونه پوشش تنگ و مخالف عفت ممنوع است

دانشگاه لومالیندا آمریکا: "تی‌شرت " و لباس‌های "لی " مجاز نیست

دانشگاه هاردین سیمونز آمریکا: لباس "لی " برای دختران و شلوارهای تنگ ممنوع است

دانشگاه کنت انگلستان:از پوشیدن لباس مذهبی مانند روسری استقبال می‌شود

دانشگاه مجامع الهی جنوب غربی آمریکا: لباس‌های لی سنگ‌شور مجاز نیست

دانشگاه سنت لوئیس آمریکا: پوشیدن "تی‌شرت " و لباس‌های "لی " مجاز نیست

دانشگاه آتلانتیک فلوریدا آمریکا: رنگ کردن مو مجاز نیست

گروه سایبری ترویج حجاب و عفاف - ضوابط پوشش

			گروه سایبری ترویج حجاب و عفاف - ضوابط پوشش گروه سایبری ترویج حجاب و عفاف - ضوابط پوشش -
			View on hijab-posters.blogfa...	Preview by Yahoo